Lees ook:

Flip, de mascotte van BordspellenCafe. Een otter met een blauwe sjaal.

Over BordspellenCafe.nl

Bordspellencafe.nl is een digitale haven voor bordspelenthousiastelingen. Ons doel: jou voorzien van diepgaande reviews, interviews, en bruisende blogs waar zowel doorgewinterde spelers als nieuwkomers iets aan hebben. Ontdek de nieuwste spellen, deel ervaringen en vier de rijke diversiteit van bordspellen. Bordspellencafe.nl nodigt iedereen uit om aan boord te komen en de dobbelstenen te laten rollen!

Trio: een nieuwe klassieker?

Geschreven door Yorom

Gepubliceerd op februari 6, 2024
Trio cover foto

Er zijn van die spellen die je overal kan vinden. Dan heb ik het niet over het welbekende spel kaarten of een schaakbord – dan denk ik aan Uno, Trivial Pursuit, Catan en Monopoly. Titels die iedereen kent en die gemakkelijk wegspelen. Er zijn er maar weinig die zichzelf op dezelfde manier in het cultureel bewustzijn hebben weten te wurmen als die spellen; de meest recente is denk ik Wingspan, een groot bordspel dat je ook gemakkelijk bij je schoonmoeder in de kast kan zien staan. Ik denk dat Trio ook wel eens zo’n spel kan worden, mits het grote publiek het in de gaten krijgt. Laten we even een kijkje nemen!

Zo werkt het spel

De spelregels voor Trio zijn heel eenvoudig. Aan het begin van het spel deel je aan alle spelers een aantal kaarten voor in hun hand, en leg je een aantal kaarten gedekt in het midden van de tafel. Spelers kunnen op drie manieren winnen: ze hebben drie setjes kaarten, of een set zevens, óf twee setjes nummers hebben die in totaal zeven waard zijn als je de ene bij de ander optelt of aftrekt. Dus hoe krijg je dan die setjes?

Tijdens je beurt mag je kiezen; óf je draait een van de gedekte kaarten op tafel open, óf je vraagt een speler (inclusief jezelf!) om hun hoogste of laagste kaart open op tafel te leggen. Dit blijf je doen totdat je een setje nummers hebt gevonden, of totdat je twee verschillende waardes open hebt gelegd. Heb je drie keer hetzelfde getal gevonden? Ka-ching – die heb je gescoort! Heb je per ongeluk twee verschillende getallen op tafel liggen? Dan gaan de kaarten die uit handen van spelers komen weer terug in hun hand, en worden de kaarten die van tafel komen weer dichtgedraaid.

De tekst loopt door onder de afbeelding >

Trio - beurt voorbij
Ai, twee verschillende! Als ze hetzelfde waren, mocht ik door voor de derde. | Foto: Yorom

Wat is hier dan bijzonder aan?

Ik had eigenlijk niet zo veel verwachtingen van Trio toen ik voor het eerst de spelregels las. Het klonk eigenlijk als Memory, maar dan ingewikkelder. Gelukkig kan ik melden dat Trio veel leuker is dan de spelregels doen lijken. Het klopt dat Trio een geheugenspel is, maar het grote verschil is dat je bij Trio weinig info hoeft te onthouden en dat die info makkelijk te volgen is. Ik vind het geheugenelement in spelletjes zoals CABO of Beverbende nooit zo leuk omdat de kaarten snel verplaatsen en er steeds nieuwe informatie bij komt. De hoeveelheid info in Trio blijft behapbaar, waardoor zelfs mensen zoals ik het goed bij kunnen houden.

Daarbij is Trio een van de weinige spellen die leuk is voor volwassenen én kinderen. Het spel heeft weinig regels, maar zit wel vol interessante beslissingen en leuke momenten. Je hoort spelers al snel dingen zeggen zoals “wacht even, jij zou net zelf de drie gespeeld hebben als je die had, dat betekent dat ik hier moet zoeken!”, wat natuurlijk een heel goed teken is. Plus, een forse dosis geluk zorgt ervoor dat iedereen de kans heeft om als winnaar uit de bus te komen. Is veel geluk een probleem? In lange spellen wel, maar niet in zoiets simpels als dit. Heeft iemand een belachelijk goede hand? Geen probleem – na twee minuten kan je weer opnieuw spelen!

De tekst loopt door onder de afbeelding >

Trio - kaarten op een rij
Alles op een rij. Check de gouden 7! | Foto: Yorom

Een schot in de roos

Trio voelt als een spel dat al honderd jaar bestaat – je kan het zelfs met een gewoon spel kaarten spelen! De regels zijn simpel, de beurten gaan snel en het spel voelt heel gepolijst. Dat bij elkaar zorgt ervoor dat je het wil blijven spelen; ik heb nog nooit maar één potje Trio gedaan. We spelen er altijd twee of drie achter elkaar omdat het zo goed werkt.

Daarnaast heeft het team achter Trio goed werk gedaan. De kaarten zijn lekker groot, zodat je ze overal kan zien. De kaarten hebben in beide bovenhoeken cijfers, zodat linkshandigen en rechtshandigen de kaarten makkelijk kunnen lezen. En, natuurlijk – het ziet er mooi uit! De Día de los Muertos vormgeving heeft misschien niets met het spel te maken, maar bij Trio de artwork wel met aandacht gedaan. Alle kaarten hebben details die mooi vormgegeven zijn, en de felle kleuren helpen om de verschillende getallen uit elkaar te houden. Zo maken ze Trio voor zo veel mogelijk spelers toegankelijk – een must voor een spel dat op elke keukentafel thuis hoort.

De tekst loopt door onder de afbeelding >

Trio - hand kaarten
Aantrekkelijk, overzichtelijk, gebruiksvriendelijk. | Foto: Yorom

What’s in a name

Goede look + goede gameplay = een hit, toch? Waarom ligt Trio dan nog niet in elke keukenla? Ik denk dat Trio niet zo opvalt door de naam. Los nog van het feit dat de naam Trio in het Nederlands eerder doet denken aan ander soortig vermaak, lijkt het veel op Uno en diens geflopte sequel Dos, het vervolg waar niemand ooit van gehoord heeft. Geen gekke eerste associatie, aangezien dat ook spellen zijn voor het grote publiek. Ik denk echter dat mensen minder snel geneigd zijn om een onbekend spel te kopen als ze denken dat het lijkt op iets dat ze al hebben. Je hebt immers Uno al, waar heb je Trio dan voor nodig?

Daarnaast valt Trio niet echt op. De naam is weinig inspirerend, en het doosje (ondanks dat ík het mooi vind) is ook niet zo sprekend. Het lijkt stilistisch ook op Skull en Calavera, twee andere spellen waar het dan vervolgens weer mee moet vechten. Het is bekend hoe belangrijk het is dat je spel opvalt in de winkel, dus is het jammer dat Trio dan wegvalt tussen de andere spellen – het is namelijk echt een topper! Is daar dan niets aan te doen?

De tekst loopt door onder de afbeelding >

Trio + Nana
Hoor ik daar een uitdager? | Foto: Yorom

Nana na-nana…

Ik ben natuurlijk geen expert, maar ik denk dat Trio meer op zou vallen als Nana – de originele versie uit Japan. De kaarten zijn wel kleiner, maar Nana heeft een zachter uiterlijk en een stijl die meer opvalt. Ik heb beide versies voor handen (met dank aan De Spellenpoort in Amersfoort voor het uitlenen van Trio!) aan mensen laten zien. Ik heb van de meerderheid teruggekregen dat ze Nana aantrekkelijker vonden. Dat is een kleine groep natuurlijk, maar toch – het zegt wel iets.

Beweer ik dan nu dat Nana beter is? Zeker niet! De spelregels zijn nagenoeg hetzelfde, en Trio is tenminste makkelijk te krijgen in Europa. Ik vind het alleen wel jammer dat uitgever Cocktail Games ervoor heeft gekozen om het knusse uiterlijk van Nana te veranderen. Ik denk namelijk dat de kans groter is dat Trio uiteindelijk toch op elke straathoek te krijgen zou zijn, als het eruit zag als Nana. Ik heb gewoon een zwak voor die schattige varkentjes, oké?!

De tekst loopt door onder de afbeelding >

Trio + Nana vergelijking
Ga jij voor Nana, of toch voor Trio? | Foto: Yorom
Retrieving and displaying data from https://boardgamegeek.com/xmlapi2/thing?id=352515
Review inladen…

Mijn beoordeling

Gameplay: Trio is simpel om te spelen, maar wel heel bevredigend. Ondanks dat geheugen een grote rol speelt, zorgt de kleine hoeveelheid info die je moet onthouden ervoor dat het niet overweldigend is. Simpel, leuk en smooth – een recept voor een succesvol spel!

Kwaliteit: het doosje kan tegen een stootje, en de kaarten voelen goed. De kaarten hebben ook een aangename linen finish, waardoor ze goed schudden. De grote hoeveelheid zwart op de kaarten zorgt er wel voor dat je kaarten snel ‘gemarkeerd’ raken, maar ik denk dat je met normaal gebruik daar niet bang voor hoeft te zijn.

Vormgeving: Trio is aantrekkelijk vorm gegeven en heeft in het design genoeg slimmigheden om het spel lekker toegankelijk te maken. Top natuurlijk, aangezien je dit met zo veel mogelijk verschillende mensen wil kunnen spelen!

Interactie: Trio heeft een hele fijne soort interactie. Je bent constant bezig met wat je tegenstanders doen, zonder dat je elkaar in de weg zit. Mooi voorbeeld van interactie zonder conflict!

Handleiding: de handleiding is overzichtelijk en duidelijk. Je zou zeggen dat je hier niet veel verkeerd kan doen, maar dit spelletje is toch lastiger uitleggen dan het in eerste instantie lijkt. Dit regelboekje werkt in ieder geval heel goed – wij liepen geen een keer tegen onduidelijkheden of misverstanden aan.

Ik denk dat uitgever Cocktail Games er heel goed aan heeft gedaan om dit spel naar Europa te brengen, aangezien dit (volgens mij) echt een hit gaat zijn. Voorbestemd om in elk huis in een la te liggen, en met een brede glimlach ontvangen te worden wanneer de (klein)kinderen het uit de la halen voor een kort spelletje. Of voor in een rugzak, om vervolgens in een hostel uit de tas getoverd te worden, aangezien iedereen aan tafel daar de regels al kent. Het is een spel wat weinig van je vraagt, maar wel veel brengt. Echt een topper dus, en een fijne afwisseling na een groter spel op je spellenavond.

Trio doos
Trio staat als een huis. | Foto: Yorom

Wat ik nog kwijt wil

Ik wil graag nog een keer benadrukken dat ik Nana niet perse de betere van de twee vind, ook al is het wel mijn favoriete versie van dit spel. De nadruk hoort natuurlijk op het spelen zelf te liggen, en Trio heeft in dat opzicht wel wat voordelen die Nana niet heeft. Een van mijn vrienden (shout-out naar Mark) was heel stellig toen hij zei dat de kaarten van Trio veel duidelijker zijn, en daar kan ik hem wel gelijk in geven. Ik wil gewoon lekker naar schattige dieren kijken, maar dat neemt niet weg dat de kaarten van Trio ook heel aantrekkelijk zijn. Zolang je Trio een kans wil geven, ben ik tevreden. Het is echt leuk!

En wat denk jij?

Wat een hoop woorden voor zo’n klein spelletje! Wat is jouw voorkeur tussen Trio en Nana, en is het überhaupt nog mogelijk voor een nieuw spel om eenzelfde soort plek in te nemen als Uno of Catan? Ik ben zeer benieuwd naar jullie mening, dus laat vooral een comment achter!

2 Reacties

  1. Het uiterlijk van Trio trekt mij niet zo. Maar nu ik deze review heb gelezen ga ik hem toch maar eens checken!! De japanse versie vind ik wel aantrekkelijker :). Toff! Ik ben ook benieuwd wat mijn spellengroepje er van gaat vinden.

    Antwoord
  2. Trio is een geweldig spel. En wordt in al mijn spellengroepen goed ontvangen.
    Ik vind het uiterlijk wel aantrekkelijk met al die vrolijke kleuren. Ik word er blij van en je kunt de kaarten daardoor goed uitelkaar houden wat in dit snelle spel wel een must is en is daardoor ook voor de oudere speler leuk (40+).
    Een andere naam is misschien wel een betere optie.

    Antwoord

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Bordspel gegevens ophalen…

Bovenbouw docent in het dagelijks leven, maar in mijn vrije tijd zit ik het liefst tussen de bordspellen. Ik hecht veel waarde aan interactie en het spel wat zich boven tafel afspeelt. Qua genre speel ik graag social deduction spellen, trick-takers, eurogames met veel interactie en party spellen met regels voor op de zijkant van een bierviltje. Weloverwogen maar lang van stof.

Bekijk Berichten