Wat ben ik gek op een spel dat lekker weg speelt en mij toch laat twijfelen met elke beslissing. Castle combo weet voor mij die sweet spot precies te raken. Dit jaar komt Castle Combo ook uit bij White Goblin Games. Er zijn genoeg mensen die Castle Combo vergelijken met Faraway. En hoewel er overeenkomsten zijn tussen de twee, spelen ze toch heel anders. Ook stond Castle Combo in mijn favoriete 2024 spellen, waarom kon ik er zo vorstelijk van genieten?

tekst gaat verder na de afbeelding >

Hoe speel je het spel?

In Castle combo maak je een tableau van 3 bij 3 kaarten. In je beurt pak je een kaart van of de kasteelrij of de dorpsrij en plaats je die in je tableau. Vervolgens activeer je de kaart en is de volgende speler aan de beurt. De volgende kaart mag je naast, boven of onder de liggende kaarten plaatsen. Na negen rondes is het spel afgelopen en gaat iedereen scoren. Elke kaart heeft zijn eigen regel hoe het punten scoort. Zo kan je punten scoren als de kaart aan de rechterkant van jouw tableau ligt of scoort een kaart punten als je geen ridderkaarten (kaarten met rode schildjes) hebt gepakt.

De meeste kaarten scoren waarbij je schildjes moet hebben in de rij of kolom. Elke kaart is een personage en heeft één of twee schildjes. Thematisch gezien zijn de schildjes de klasse waar de personages bij horen. Hier houdt het thema ook een beetje op, maar zo zegt de ‘huppeldepup’ dat elk geel schild 3 punten oplevert in deze rij. En dit maakt het spel zoveel beter dan andere spellen, want elke keer als je een kaart plaatst is de plek belangrijk om het meeste eruit te halen. Hieronder een voorbeeldje om het nog wat duidelijker te maken.

tekst gaat verder na de afbeelding >

Een gouden economie

Je kan niet zomaar alle kaarten spelen. Naast dat er maar zes kaarten zijn om uit te kiezen, kosten ze ook nog goud. Kaarten die goedkoop zijn, geven in de meeste gevallen minder punten dan de dure kaarten. Je begint maar met 15 goud, daar kan je 2, misschien 3 dure kaarten mee kopen en dat moeten je puntenpakkers worden. Soms moet je iets verder vooruit denken en een kaart pakken die wat minder punten geeft, puur om je schatkist gevuld te houden. Deze balans maken de keuzes zoveel interessanter dan wanneer je elk spel de duurste en beste kan kopen.

Tweelaagse kaarten

Elke keer wanneer je een kaart plaatst, voer je de actie van de kaart uit. Zo geeft de ‘Beggar’  goud per kaart die je al in je tableau hebt. Dat kan maximaal 9 goud zijn als je die als allerlaatste kaart plaatst in je tableau. Maar ja, goud heb je in de meeste gevallen niets meer aan als het spel klaar is. De timing van een kaart plaatsen is heel belangrijk, echter zien andere spelers dat ook.

Doordat elke kaart een actie heeft én aan het eind punten scoort. Zit er veel meer in een kaart en zorgt dat ervoor dat de kaart op verschillende manieren te gebruiken is. Je bent met een enkele kaart al de keuze aan het maken tussen korte termijn en lange termijn. Door die twee lagen wordt het spel extra interessant. Soms passen beide lagen perfect bij jouw plan en dat is hetzelfde gevoel als je Yahtzee gooit. Je denkt dat je gaat winnen, maar die andere worpen, of in dit geval kaarten, moeten ook goed vallen.

tekst gaat verder na de afbeelding >

Plannetjes

Yorom heeft eerder al een review geschreven over Faraway en ondanks dat het heel andere spellen zijn, delen ze wel een bepaald gevoel. Je pakt in beide gevallen één kaart per ronde en na acht of negen rondes eindigt het spel en ga je scoren. Je bent bij elke kaart die je kiest een nieuw plannetje aan het maken of je gaat door met een eerder gemaakt plannetje. Bij Castle combo ben je nog eens met veel meer kleine plannetjes bezig, want de meeste kaarten hebben geen invloed op alle negen kaarten in jouw tableau. Dit brengt iets meer chaos met zich mee, maar zorgt er ook voor dat vrijwel iedere kaart nuttig is.

Mijn beoordeling

Gameplay: Elke beurt probeer je de afweging te maken welke kaart voor jou het beste werkt. Dit kan afhangen van het moment, welke kaarten je al hebt of van wat de andere spelers al hebben.

Speelbaarheid: Misschien bij de eerste keren spelen heb je wat bedenktijd en kan een beurt iets langer duren. Beginnende spelers moeten soms nog wennen aan de icoontjes. De afwegingen zijn echter minimaal en iedereen heeft maar negen beurten. Na een kwartier kan je weer een potje spelen.

Duurzaamheid: Er zitten 78 kaarten in het spel. Een speler speelt er negen kaarten, dus alleen een spel met 5 spelers kom je over de helft van het deck. Daarbij komen de kaarten iedere keer ook nog eens in een andere volgorde. De keuzes zijn ook niet altijd zo vanzelfsprekend. Enige waar ik bang voor ben is dat mijn scoreblad met nog maar 48 bladzijdes opraakt.

Prijs/kwaliteit: De prijs is heel schappelijk en niet veel meer als de meeste dobbelspellen. Zoals ik hierboven al zei, zitten er genoeg kaarten in het spel, dus je krijgt genoeg terug.

Interactie: Interactie is er wel, maar daar ben je zeker je eerste potjes minder mee bezig. Je kan kaarten pakken voor elkaars neus, dat heeft het meeste zin als je met zijn tweeën speelt. Echter de meeste interactie zal zitten in pakken wat de ander niet heeft.

Castle Combo is een leuk tactisch spel, waar je de kaarten probeert de combineren in een drie bij drie tableau. Het speelt snel en heerlijk weg en hebt echt het gevoel een volwaardig spel gespeeld te hebben. Er zit een goede mate van lastige keuzes in. Ik zou het vrijwel iedereen kunnen aanraden. Echter voor beginnende spelers zullen de icoontjes soms wat lastig en veel zijn en voor spelers die niet zo van het tactisch puzzelen zijn, zal dit niet bij je passen. Deze gaat bij mij zeker in mijn top 10 spellen.

tekst gaat verder na de afbeelding >

Wat vind jij?

Zelf heb ik niet iets extra’s toe te voegen. Het is mijn favoriete combo spel, waarbij ik niet ellenlang aan de beurt ben als ik het goed doe. Wat voor type combo spellen ben jij gek op en wat is jouw favoriet? Laat het me onder het artikel weten!