Wat ben ik gek op een spel dat lekker weg speelt en mij toch laat twijfelen met elke beslissing. Castle combo weet voor mij die sweet spot precies te raken. Dit jaar komt Castle Combo ook uit bij White Goblin Games. Er zijn genoeg mensen die Castle Combo vergelijken met Faraway. En hoewel er overeenkomsten zijn tussen de twee, spelen ze toch heel anders. Ook stond Castle Combo in mijn favoriete 2024 spellen, waarom kon ik er zo vorstelijk van genieten?
tekst gaat verder na de afbeelding >
Castle Combo | Foto: Isabel
Hoe speel je het spel?
In Castle combo maak je een tableau van 3 bij 3 kaarten. In je beurt pak je een kaart van of de kasteelrij of de dorpsrij en plaats je die in je tableau. Vervolgens activeer je de kaart en is de volgende speler aan de beurt. De volgende kaart mag je naast, boven of onder de liggende kaarten plaatsen. Na negen rondes is het spel afgelopen en gaat iedereen scoren. Elke kaart heeft zijn eigen regel hoe het punten scoort. Zo kan je punten scoren als de kaart aan de rechterkant van jouw tableau ligt of scoort een kaart punten als je geen ridderkaarten (kaarten met rode schildjes) hebt gepakt.
De meeste kaarten scoren waarbij je schildjes moet hebben in de rij of kolom. Elke kaart is een personage en heeft één of twee schildjes. Thematisch gezien zijn de schildjes de klasse waar de personages bij horen. Hier houdt het thema ook een beetje op, maar zo zegt de ‘huppeldepup’ dat elk geel schild 3 punten oplevert in deze rij. En dit maakt het spel zoveel beter dan andere spellen, want elke keer als je een kaart plaatst is de plek belangrijk om het meeste eruit te halen. Hieronder een voorbeeldje om het nog wat duidelijker te maken.
tekst gaat verder na de afbeelding >
Isabel wint met 90 punten tegenover 81 van Christiaan | Foto: Isabel
Een gouden economie
Je kan niet zomaar alle kaarten spelen. Naast dat er maar zes kaarten zijn om uit te kiezen, kosten ze ook nog goud. Kaarten die goedkoop zijn, geven in de meeste gevallen minder punten dan de dure kaarten. Je begint maar met 15 goud, daar kan je 2, misschien 3 dure kaarten mee kopen en dat moeten je puntenpakkers worden. Soms moet je iets verder vooruit denken en een kaart pakken die wat minder punten geeft, puur om je schatkist gevuld te houden. Deze balans maken de keuzes zoveel interessanter dan wanneer je elk spel de duurste en beste kan kopen.
Tweelaagse kaarten
Elke keer wanneer je een kaart plaatst, voer je de actie van de kaart uit. Zo geeft de ‘Beggar’ goud per kaart die je al in je tableau hebt. Dat kan maximaal 9 goud zijn als je die als allerlaatste kaart plaatst in je tableau. Maar ja, goud heb je in de meeste gevallen niets meer aan als het spel klaar is. De timing van een kaart plaatsen is heel belangrijk, echter zien andere spelers dat ook.
Doordat elke kaart een actie heeft én aan het eind punten scoort. Zit er veel meer in een kaart en zorgt dat ervoor dat de kaart op verschillende manieren te gebruiken is. Je bent met een enkele kaart al de keuze aan het maken tussen korte termijn en lange termijn. Door die twee lagen wordt het spel extra interessant. Soms passen beide lagen perfect bij jouw plan en dat is hetzelfde gevoel als je Yahtzee gooit. Je denkt dat je gaat winnen, maar die andere worpen, of in dit geval kaarten, moeten ook goed vallen.
tekst gaat verder na de afbeelding >
Kasteelrij en dorpsrij | Foto: Isabel
Plannetjes
Yorom heeft eerder al een review geschreven over Faraway en ondanks dat het heel andere spellen zijn, delen ze wel een bepaald gevoel. Je pakt in beide gevallen één kaart per ronde en na acht of negen rondes eindigt het spel en ga je scoren. Je bent bij elke kaart die je kiest een nieuw plannetje aan het maken of je gaat door met een eerder gemaakt plannetje. Bij Castle combo ben je nog eens met veel meer kleine plannetjes bezig, want de meeste kaarten hebben geen invloed op alle negen kaarten in jouw tableau. Dit brengt iets meer chaos met zich mee, maar zorgt er ook voor dat vrijwel iedere kaart nuttig is.
Mijn beoordeling
Review inladen…
Gameplay: Elke beurt probeer je de afweging te maken welke kaart voor jou het beste werkt. Dit kan afhangen van het moment, welke kaarten je al hebt of van wat de andere spelers al hebben.
Speelbaarheid: Misschien bij de eerste keren spelen heb je wat bedenktijd en kan een beurt iets langer duren. Beginnende spelers moeten soms nog wennen aan de icoontjes. De afwegingen zijn echter minimaal en iedereen heeft maar negen beurten. Na een kwartier kan je weer een potje spelen.
Duurzaamheid: Er zitten 78 kaarten in het spel. Een speler speelt er negen kaarten, dus alleen een spel met 5 spelers kom je over de helft van het deck. Daarbij komen de kaarten iedere keer ook nog eens in een andere volgorde. De keuzes zijn ook niet altijd zo vanzelfsprekend. Enige waar ik bang voor ben is dat mijn scoreblad met nog maar 48 bladzijdes opraakt.
Prijs/kwaliteit: De prijs is heel schappelijk en niet veel meer als de meeste dobbelspellen. Zoals ik hierboven al zei, zitten er genoeg kaarten in het spel, dus je krijgt genoeg terug.
Interactie: Interactie is er wel, maar daar ben je zeker je eerste potjes minder mee bezig. Je kan kaarten pakken voor elkaars neus, dat heeft het meeste zin als je met zijn tweeën speelt. Echter de meeste interactie zal zitten in pakken wat de ander niet heeft.
Castle Combo is een leuk tactisch spel, waar je de kaarten probeert de combineren in een drie bij drie tableau. Het speelt snel en heerlijk weg en hebt echt het gevoel een volwaardig spel gespeeld te hebben. Er zit een goede mate van lastige keuzes in. Ik zou het vrijwel iedereen kunnen aanraden. Echter voor beginnende spelers zullen de icoontjes soms wat lastig en veel zijn en voor spelers die niet zo van het tactisch puzzelen zijn, zal dit niet bij je passen. Deze gaat bij mij zeker in mijn top 10 spellen.
tekst gaat verder na de afbeelding >
Wat componenten van Castle combo | Foto: Isabel
Wat vind jij?
Zelf heb ik niet iets extra’s toe te voegen. Het is mijn favoriete combo spel, waarbij ik niet ellenlang aan de beurt ben als ik het goed doe. Wat voor type combo spellen ben jij gek op en wat is jouw favoriet? Laat het me onder het artikel weten!
Na tijd genomen te hebben om terug te kijken, is het ook goed om weer vooruit te kijken. Wat ligt ons allemaal in het verschiet het komende jaar, en waar kunnen we naar uitkijken? Wij van Bordspellencafe staan in ieder geval weer klaar om je te vertellen over de nieuwe hotness en de verborgen juweeltjes waar jij de komende tijd naar uit kan kijken! Laten we een kijkje nemen naar de spellen die onze redactie op hun verlanglijstje heeft staan.
De 5 spellen van Christiaan
Nu er weer een nieuw jaar begonnen is, kijk ik altijd graag uit naar de ‘anticipated lists’ van alle influencers. Naar welke spellen kan ik dit jaar weer uitkijken? Ik vind het leuk om allemaal verschillende lijstjes af te gaan en voor mijzelf te focussen op spellen die ik wel leuk vind. Nu heb ik voor mijzelf een grote lijst met spellen, waar ik met een schuin oog naar kijk. Maar deze spellen kijk ik het meest naar uit.
Restart: Dit spel heeft precies het uiterlijk wat ik mooi vind. Met puzzel elementen en tableau building lijkt dit een spel dat precies bij mij past. Je kan dit spel op vier manieren spelen, dan vraag ik me wel af of ze niet te veel tegelijk willen doen. De Kickstarter is gecanceld in oktober, dus ik denk dat 2025 nog te vroeg is.
Misfit Heroes: Stel je eigen helden team samen en pas je kaarten aan (card crafting). Ziet er grappig uit en niet te moeilijk, daarnaast heeft AEG vaker spellen die goed bij mij aansluiten. Echter komt waarschijnlijk de crowdfunding pas in februari en moeten we maar kijken of deze 2025 zal halen.
Sand art: Dit is een move & write. Door te kleuren vul je je flesje als het ware met verschillende kleuren zand. Daar moet je patronen mee maken. Het ziet er heel interessant uit als filler.
Vantage: Veel weet ik niet van het spel, echter dat het van Stonemaier Games is. Een uitgever die altijd mooie en goed in elkaar gestoken spellen uitgeeft. Open-World is niet altijd mijn ding, hoewel ik 7th Citadel vermakelijk vind. Je kan blijkbaar tegelijk spelen op verschillende plekken van de wereld. Het is even afwachten tot er meer informatie beschikbaar is over dit spel.
Artikel gaat verder na de afbeelding >
W-w-waar ik het meest naar uitkijk dit jaar! Foto: Isabel
Retrieving and displaying data from https://boardgamegeek.com/xmlapi2/thing?id=420089
In Hedge mage speel je als mage en probeer je een labyrint te maken, zodat je tegenstanders niet jouw gnomes kunnen jatten. Ondertussen probeer je dat wel bij je andere tegenstanders. Uiteindelijk scoor je punten op de hoeveelheid gnomes die jij gejat hebt per kleur.
Allereerst kijk ik naar dit spel, omdat het er zo geweldig schattig uit ziet. Helaas slaat de voorkant van de doos net de plank mis voor mij, wat ik ook had met Gnome Hollow van vorig jaar. Die artstyle met zo’n kaboutertje vind ik toch best eng eruit zien. Het maken van een doolhof en het stiekem proberen te jatten van de kleine kaboutertjes lijkt mij echt geweldig. Ik was alleen net niet zeker genoeg om dit spel te backen op Kickstarter. Daarnaast heeft deze uitgever veel van mijn favoriete spellen uitgegeven (Kites, Decorum, Landmarks), dus het staat zeker bovenaan mijn lijst om te testen (samen met de onderstaande spellen)!
Retrieving and displaying data from https://boardgamegeek.com/xmlapi2/thing?id=343433
In Tír na nÓg vertel je als speler een verhaal in de Ierse mythologie. Door kaarten in jouw tableau neer te leggen, scoor je punten. Dit verschilt per rij, maar allemaal hebben ze te maken met het puntenaantal op de kaart. De ene rij moet je verschillende kaarten neerleggen en de andere weer oplopend. Elke ronde bestaat uit 3 fases, eerst leg je jouw stukken (storytellers) tussen kaarten neer. In de 2e fase pak je de kaarten naast jouw stukken. En in de laatste fase leg je jouw kaarten in je tableau om aan het einde van het spel de punten te scoren.
Dit spel heb ik op de spellenbeurs Spiel een paar rondes gespeeld. Ik vond het geweldig spelen en uitzien. Hoewel ik toen de Kickstarter gemist heb, kijk ik ernaar uit om deze vaker te spelen. Het kiezen van de kaarten zitten leuke tactische overwegingen in. De kaarten die je dan speelt, gaan voornamelijk om de punten. Maar de kaarten met minder punten hebben ook vaak een kracht, waardoor je bijvoorbeeld je kaarten kan wisselen van positie. Het thema is er opgeplakt en je krijgt niet het idee dat je een verhalenverteller bent. Echter geeft het mystieke Ierse thema wel een mooi uiterlijk aan het spel.
Retrieving and displaying data from https://boardgamegeek.com/xmlapi2/thing?id=423013
Het spel speelt zich af in een oude tempel waar een bevroren doolhof bevindt. Als speler probeer je jouw personage naar de beeldjes te brengen en deze op de goede plek af te leveren. Dit doe je door de tegels in het speelveld te draaien en te schuiven, zodat jij een pad maakt naar de plekken waar je moet zijn.
Dit spel is goed te vergelijken met het spel Betoverde Doolhof, dat ik in mijn jeugd veel heb gespeeld. Op de tegels staan paden en muren en die tegels verschuif en draai je om de juiste route te vinden. Daarnaast heeft iedereen nog speciale krachten, wat een spel altijd interessanter maakt. Dat het zo hoog staat in mijn top 5 kan ook te maken hebben met het nostalgische gevoel dat ik erbij krijg.
Retrieving and displaying data from https://boardgamegeek.com/xmlapi2/thing?id=393429
Je bent een restaurant en jij gaat de lekkerste gerechten koken voor de beroemde Rob Geus en Gordon Ramsay van de wereld in Critter Kitchen. Het koken komt wel goed, maar jij moet de ingrediënten halen op de markt, waar dit spel volledig om draait. Je stuurt je drie koks naar de verschillende locaties om de producten te kopen. De kleinste kok is snel, maar kan weinig meenemen en de grootste is langzaam en kan veel producten meenemen. Door blind voor de andere restaurants de locatiekaarten neer te leggen, kies je waar je koks naartoe gaan. Als je de juiste gerechten kookt, scoor je de meeste punten.
In Critter Kitchen ben je aan het anticiperen wat de andere spelers gaan doen. Dat vind ik persoonlijk één van de leukste interacties in bordspellen. Want jij weet dat de persoon naast je de vis nodig heeft in de markt, ga je daar dan heen met je kleine kok om die weg te gissen of neem je het risico niet en ga je liever naar de groentewinkel om andere kostbare producten te kopen. Daarnaast heeft het spel hetzelfde artwork als Flamecraft, dus ziet het er ook nog eens geweldig uit. Dit is het enige spel in mijn top 5 dat ik daadwerkelijk binnen ga krijgen. Dit jaar geeft White Goblin Games ook dit spel uit in het Nederlands. Als een uitgever zo snel kiest voor het uitgeven van een spel, dan moet het toch wel een goed spel zijn!
Retrieving and displaying data from https://boardgamegeek.com/xmlapi2/thing?id=404883
Lairs is een tweepersoonsspel waar je een grot of dungeon maakt voor je tegenstander en daarna zwerf je door de grot van je tegenstander. Je wint zodra je eerder de schatten vindt in de grot van je tegenstander dan dat diegene in jouw grot doet. Tijdens het ontdekken van andermans grot, moet je oppassen voor obstakels en wezens, waardoor je een goede balans moet vinden in het snel doorzoeken en niet gevangen worden.
In eerste instantie lijkt het een beetje dezelfde vibe te hebben als in Hedge Mage. Alleen hier ben je echt bezig met het ontdekken van andermans grot. Dat ontdekken lijkt mij een extra leuke toevoeging aan de spelervaring. Daarnaast zitten er modules in het basisspel. Dit is vooral bedoeld om je te laten wennen aan de verschillende regels en mechanismen. Het geeft je ook een verrassingseffect aan wat er komen gaat, waar ik gek op ben met de verschillende legacy spellen die ik graag speel. Ik speel ook het meest met mijn vriendin, daarom zijn tweespelerspellen altijd spellen waar ik naar uit kijk.
Artikel gaat verder na de afbeelding >
Foto: Floodgate Games, Cardboard Alchemy, Kid’s Table Games, Inside Up Games, Grand Gamers Guild
De 5 spellen van Mmaartijn
Ik ben meestal wel bezig met spellen die eraan zitten te komen, maar toen we besloten hadden om zelf een most anticipated lijst te maken had ik even geen idee. En dan zijn er twee dingen die je moet doen: kijken in je Kickstarterpagina om te zien welke spellen er nog aan komen (tip: Niet doen, elke keer dat je naar Kickstarter gaat is er kans op nieuwe aankopen 😛 ) en lijstjes van anderen bekijken. Voornamelijk bij die lijstjes van anderen zag ik weer wat leuke titels die ik alweer vergeten was. Maar ja, in een top 5 passen nou eenmaal maar 5 titels… Naar deze titels kijk ik uit, maar staan helaas buiten de top 5:
Thiefdom. Deze heb ik vorig jaar gebacked op Kickstarter en hij leek me wel leuk, niet veel meer en niet veel minder. Maar toen mocht ik het regelboek vertalen naar het Nederlands en nu wil ik gewoon dat spel in mijn kast hebben waar ik aan meegewerkt heb!
Soul Raiders. Hij komt, hij komt! In augustus 2021 al gebacked, hij was verwacht in december 2022, maar nu komt hij echt! Een verhalend coöperatief spel waarin je de wereld probeert te ontdekken zoals Destinies en 7th Continent, ik hoop dat het wat is…
The Fellowship of the Ring: Trick-Taking Game. Ik heb een zwak voor The Lord of the Rings… en voor trick takers… en voor coöperatieve spellen… en voor spellen met meerdere ‘hoofdstukken’. Binnenkort toch meer over uitzoeken.
Baghdad: The City of Peace. Zeg je Fabio Lopiano (designer)? Dan zeg je: Die moet Martijn hebben! Met spellen als Merv en Sankoré en dan nu ook weer een mooi oosters thema wil ik hem sowieso hebben! Ik heb me er alleen nog niet genoeg verdiept om in de top 5 te zetten.
Artikel gaat verder na de afbeelding >
Hmm, naar welk spel zou ik het meest uitkijken? | Foto: Mmaartijn
Retrieving and displaying data from https://boardgamegeek.com/xmlapi2/thing?id=375459
In Speakeasy speel je een maffiabaas die probeert de stad naar eigen hand te zetten. We zitten in 1920, midden in de drooglegging in Manhattan (USA), maar dat houdt je niet tegen! Jij als maffiabaas kan vast wel regelen dat er overal genoeg alcohol geleverd wordt. Dat is het thema, maar het is vooral weer een nieuwe zware euro game van Vital Lacerda met illustraties van Ian O’Toole. Mechanismes waar je dit keer aan moet denken zijn hand management, pickup and deliver en area majority.
Ik ben één van die spelers die bij de combinatie Lacerda/O’Toole meteen zijn portemonnee trekt. Het spel ziet er weer fantastisch uit en het heeft alles voor een avondje je brein tot moes slaan. De complexiteit wordt nu al ingeschat op 3.97 uit 5, dus kom maar op!
Retrieving and displaying data from https://boardgamegeek.com/xmlapi2/thing?id=413469
Je kruipt in Ada’s Dream in de huid van Ada Lovelace, de wiskundige die een analytische machine bouwde in 1843. En dat is precies wat je gaat doen: je bouwt een fysieke machine waarmee je kan rekenen. Je doet dit door naar verschillende actiegebieden te gaan om aan de juiste elementen te komen. Dat wordt mogelijk gemaakt door dobbelstenen die op een rondel liggen en je acties bepalen. Die dobbelstenen komen natuurlijk in je machine om hem te kunnen laten rekenen.
Ik moet zeggen dat ik me weinig in Ada’s Dream verdiept had toen ik erin investeerde op Kickstarter. Hij zag er leuk uit, heeft dobbelstenen en een rondel en je bouwt je rekenmachine op. Als ICT’er vind ik dat al leuk en dan zitten er ook nog eens punch cards bij! Soms moet je gewoon je gevoel laten spreken 😉
Retrieving and displaying data from https://boardgamegeek.com/xmlapi2/thing?id=415181
Flash Point bestaat al even en is in Nederland uitgegeven door 999 Games, maar nu hebben ze er bij Indie Board & Cards een legacyspel van gemaakt. Je speelt in dit spel allemaal samen in hetzelfde brandweerteam, je rukt uit naar een huis dat in brand staat en je doel is om zo veel mogelijk mensen uit het gebouw te halen voordat het instort. Iedere bandweerman of -vrouw heeft unieke eigenschappen die je in kan zetten en met goed samenwerken kan je jullie actiepunten zo spenderen dat je misschien wel als de held van het verhaal naar buiten stapt. En dit hebben ze nu zo gemaakt dat elk spel voortbouwt op de resultaten van het vorige spel.
Ik houd van legacy-spellen! Alle drie de spellen Pandemic Legacy waren super gaaf! Aeon’s End (ook van Indie Board & Cards) is al goed, maar de legacy maakt het nog persoonlijker en ik start deze maand met de tweede legacy van Clank! Wat legacy games zo leuk maken is dat je écht doorgaat waar je was, je schrijft op kaarten, plakt stickers, scheurt dingen door en ontdekt nieuw spelmateriaal in eerder nog verborgen doosjes. Okay, je kan die ervaring maar één keer (zo’n 13 potjes), maar dat is wel een hele vette ervaring!
Retrieving and displaying data from https://boardgamegeek.com/xmlapi2/thing?id=396895
Van de makers van Mind MGMT komt nu een spel over Lewis & Clarke die tijdens hun ontdekkingsreizen verschillende demonische wezens tegenkomen…hmmm, wat zei je? Tja, thema even daargelaten, in dit spel speel je samen en moet je jullie missie voltooien voordat de tijd op is. Dit doe je door dingen te ontdekken en uit te vinden waar je vervolgens heen moet. Met goede deductie zou dit moeten lukken.
Ook hier weer: “Van de makers van Mind MGMT zei je? Pak mijn geld!” Zowel Mind MGMT als Corps of Discovery hebben unieke spelelementen en spelen echt in op deductie. Je moet dus aan de hand van de informatie die je hebt gekregen ontdekken wat er nog wel of niet kan en hoe groot die kans is. Dit spel is gelukkig coöperatief, dat maakt dat iedereen altijd betrokken is (ten opzichte van spellen waar één iemand hints geeft en de rest moet raden). Oja, ken je Boardgame Ninja op Youtube? Zei maakten een video voor Corps of Discovery en zeiden me dat ik dit spel geweldig zal vinden!
Retrieving and displaying data from https://boardgamegeek.com/xmlapi2/thing?id=371330
We hebben weer een Eurogame in het lijstje van Mmaartijn. In Luthier maak je instrumenten voor de muzikale grootheden zoals Mozart, Bach en Beethoven. Dit doe je door je workers naar de juiste acties te sturen, maar daar komt nog hidden bidding bij kijken. Dat wil zeggen dat je stiekem aan het begin van de ronde aangeeft welke worker wat gaat doen en als iedereen dat gedaan heeft, dan pas start de ronde. Je hebt in dit spel je eigen tableau met acties en bonussen en zo probeer je zo efficiënt mogelijk zo veel mogelijk overwinningspunten te vergaren.
Wat vind ik leuk aan dit spel? Gaf de foto hierboven al wat weg? Thema doet me toch elke keer blijkbaar best veel en zeker in dit spel lijkt het er op dat er een goede harmonie 😛 gevonden is tussen goede gameplay en een mooi thema. Ik ben ook erg benieuwd naar het bieden voor het plaatsen van je workers. Dat gebeurt op bepaalde wijze natuurlijk ook al in andere spellen, maar ze zeggen hier een nieuwe twist aan gegeven te hebben. Als ik hem binnen heb zal ik je zeker laten weten wat ik ervan vind!
Artikel gaat verder na de afbeelding >
Foto: Eagle Griffin Games, Indie Board & Cards, Paverson Games, Off the Page Games, Alley Cat Games
De 5 spellen van Yorom
Hemel, is 2024 alweer voorbij?! Het lijkt wel gisteren dat ik één van mijn beste vrienden op nieuwjaarsdag aan zijn oor uit bed trok om ’s ochtends Pax Renaissance met me te gaan spelen. Dit jaar kijk ik vooral uit naar, euh, iets anders van een medium-weight Eurogame. Het lastige met dit soort lijstjes is dat de échte verrassingen van het jaar nog niet bekend zijn, en er dus ook een hele echte kans is dat de spellen waar ik écht om ga geven nog niet aangekondigd zijn. Laten we daardoor de pret drukken – natuurlijk niet! Inmiddels heb ik namelijk ook al zat mooie dingen gezien waarvan de tanden gaan wateren. Maar, laten we eerst even kijken naar wat eervolle vermeldingen:
Duizend uitbreidingen: Och, als ik toch niet zo’n ekster was. Ik hou ervan om, als ik een spel leuk vind, dan ook gelijk alles ervoor te hebben. Dit jaar komen er dan ook weer een hoop uitbreidingen aan waar ik naar uitkijk! Bijvoorbeeld die voor Oath, of voor Root, voor Dune: War for Arrakis, de nieuwesummoners voor Summoner Wars, en ook de expansions voor Beast en Vagrantsong komen eraan. Genoeg om naar uit te kijken!
Honderd nieuwe Knizia spellen: Ik had de lijst hieronder oprecht vol kunnen gooien met alleen maar Knizia spellen, maar ik moet me inhouden. Naast de titel die ik hieronder heb staan, kijk ik ook erg uit naar EGO, SILOS, Merchants of Andromeda (de herimplementatie van Merchants of Amsterdam waar Knizia in ons interview naar hintte), Ichor en Cat Blues. Altijd genoeg om naar uit te kijken met onze dokter.
De andere spellen van Solo Game of the Month: misschien is dit een goedbewaard geheim, maar er is dus een uitgever op Gamefound die elke week een campagne runt voor een nieuw solo spel. Ze zijn steeds goedkoop, slim gemaakt en nemen weinig plek in. Ik heb er op dit moment eentje in huis (Rome: Fate of an Empire) en ik wacht op drie anderen. Dit zou zomaar eens mijn favoriete uitgever van het jaar kunnen worden.
DANTE: Inferno: op BGG staat dat DANTE dit jaar uit zou moeten komen, maar ik heb er een hard hoofd in. Het is een enorm spel, en de uitgever lijkt de tijd te nemen om het spel ook echt goed te doen. We gaan het zien. En intussen heb ik gelukkig genoeg tijd om de Divine Comedie daadwerkelijk te lezen.
MonsDRAWsity: Unusual Suspects: en ik maar denken dat ik dit spel voor de kerst in handen zou hebben. Naïef was ik! Intussen is Friendly Skeleton een partnerschap aangegaan met Allplay, wat veelbelovend is; dat zou een hoop werk moeten schelen voor ze. Ik heb nog steeds het beste voor met de uitgever, maar (zoals ik vorig jaar al schreef) is deze man barslecht in de communicatie. Misschien dat het dit jaar toch lukt?
Retrieving and displaying data from https://boardgamegeek.com/xmlapi2/thing?id=403912
Ik weet nog niet heel veel van Pax Maleficium, maar het Pax-woord in de titel laat me al een aantal dingen vermoeden. Je gaat bij dit spel kaarten moeten kopen uit een verschuivende markt, en die toevoegen aan een tableau dat je voor je op tafel hebt liggen. Met die kaarten mag je vervolgens acties uitvoeren op een centraal bord, in dit geval in de hoop om zo mensen te ontmoedigen om heksen te verbranden. Hoogstwaarschijnlijk zijn de kaarten historisch accuraat en is dit spel 50% bordspel en 50% geschiedenisles.
Ik heb veel ontzag voor deze uitgever, en het thema van Pax Maleficium spreekt me ontzettend aan. Ik ben in eerste instantie verliefd geworden op de Pax “reeks” nadat ik Pax Pamir en Pax Renaissance grijs speelde. Heksen zijn historisch gezien altijd slecht behandeld, en ik ben blij dat spellen zoals Pax Maleficium en Witchcraft! tegenwoordig het goede werk doen om het moderne narratief rondom deze vrouwen te hercontextualiseren. Veelal waren de vrouwen die als heks bestempeld werden (als ik boeken zoals A Storm of Witchcraft mag geloven) gewoon mensen die in de weg stonden, of anders waren dan de culturele norm. Ik hou ervan dat we tegenwoordig vriendelijker naar deze mensen kunnen kijken, en dat we de ruimte pakken om (in ieder geval in retrospect) lief voor ze te zijn. Jezelf zijn zou niet de doodstraf op moeten leveren, en dit spel neem actief dat standpunt in. Plus dat het schijnbaar een goede solo-mode heeft, zodat ik het daadwerkelijk op tafel kan krijgen.
Retrieving and displaying data from https://boardgamegeek.com/xmlapi2/thing?id=421872
Shadow Moon Syndicates is een area control spel met een deck building randje. Het bord, verdeeld in verschillende gebieden, is bezaaid met punten en fiches die ervoor zorgen dat je bonusacties uit kan voeren. Tijdens je beurt kan je één van de kaarten uit je hand spelen om verschillende acties op het bord uit te voeren (zoals control markers plaatsen, of fiches van je tegenstander rondschuiven). De twist is dat alle kaarten in Shadow Moon Syndicates gekoppeld zijn aan de verschillende facties in het spel, waardoor je ook op wilt passen dat je de juiste facties met elkaar combineert. Speel je namelijk in opvolgende beurten kaarten van dezelfde factie, dan mag je bonusacties doen!
Naast het feit dat Shadow Moon Syndicates er prachtig uit ziet (ik weet het, spellen zijn tegenwoordig ook te mooi) ben ik ook erg geïntrigeerd door de gameplay. Ik hou erg van goede area control spellen (daardoor was Tammany Hall bijvoorbeeld een van mijn favoriete spellen van 2024), en vooral ook als er daarnaast nog een interessant systeem is om over na te denken. Het klinkt alsof Shadow Moon Syndicates mij precies gaat geven waar ik naar op zoek ben – een interessant gevecht om controle, gekoppeld met een interessant deck building systeem. Hopelijk lukt het de uitgever om het spel dit jaar nog op een boot te krijgen.
Retrieving and displaying data from https://boardgamegeek.com/xmlapi2/thing?id=165556
Nyakuza is een herimplementatie van Orongo, een Knizia klassieker die om onverklaarbare reden tussen de barsten van de publieke aandacht heen is geglipt. In dit spel proberen spelers viskraampjes langs de kust van… een stad in Japan (I guess?) te stichten. Dat doe je door tijdens een biedronde geld te bieden zodat je plekjes in het midden van het bord kan claimen. Als die plekjes bepaalde combinaties vormen, dan kan je een viskraam stichten. Heb je al je viskramen gesticht, dan win je de prijs!
Ik ben al jaren op zoek naar Orongo, maar heb hem nooit kunnen vinden voor een redelijke prijs. Je kan je voorstellen hoe blij ik was om te horen dat er nu een nieuwe versie op de markt komt! De gameplay lijkt ook precies in mijn straatje te passen – area control én een auction game, in één?! Stop het maar gelijk in mijn bloedbaan. Daarnaast ben ik ook bliij om te zien dat CMON meer aan het experimenteren is met bordspellen die niet enkel gedijen op grote hoeveelheden plastic, maar puur op goede gameplay. Nyakuza komt schijnbaar op 10 januari uit, en ik heb mijn preorder al geplaatst. Mocht je ook benieuwd zijn, houd de website dan goed in de gaten!
Retrieving and displaying data from https://boardgamegeek.com/xmlapi2/thing?id=349750
Molly House is een historisch spel over Mollies in het Verenigd Koninkrijk. Mollies zijn in dit geval niet-heteroseksuele mensen die tijdens de 17e en 18e eeuw in London bij elkaar kwamen om, verscholen van de afkeurende blik van de maatschappij, tesamen feesten te vieren en zichzelf te zijn. Tijdens het spelen ga je dit ook proberen te doen door (samen met je medespelers) kaartcombinaties uit te spelen en kaarten te verzamelen. Maar pas op! Één van je medespelers kan er ook voor kiezen om samen te werken met de politie, waardoor jullie huis in gevaar komt. Kan jij je medespelers vertrouwen, of komt jullie dubbelleven toch op straat te liggen?
Liefdevolle representatie van een gemarginaliseerde groep? Check. Prachtige, historisch verantwoorde productie? Dubbel check. Social deduction op een manier die niet ‘gewoon’ een kopie is van The Resistance of Weerwolven? Driedubbel check. Cole Wehrle aan het roer? Vierdubbel check. Ik hou nog steeds erg van social deduction spellen, en ben vooral ook op zoek naar interessante, nieuwe interpretaties van dat systeem. Molly House lijkt een social deduction spel te worden in samenwerking met één van de (naar mijn mening) meest interessante moderne designers die er is, en ik kan dus niet wachten tot ik deze in handen heb. Hopelijk kan ik Melt zo ver krijgen om deze met me mee te spelen, ook al lijkt hij in eerste instantie groot en beige.
Retrieving and displaying data from https://boardgamegeek.com/xmlapi2/thing?id=357873
Ik heb goed nieuws – de koning is dood. Hoera! Dat betekent namelijk dat jíj nu kan proberen om de koning te worden. Spelers gaan dit proberen te doen als één van de vier asymmetrische facties die deze wereld kent. Elke beurt speel je gesloten kaarten naar verschillende locaties op het bord, in de hoop dat je (aan het einde van de ronde) controle kan nemen van die locaties. Heb jij het daar voor het zeggen, dan scoor je een X aantal punten en mag je de acties van die locatie uitvoeren. Heb je geen controle kunnen nemen van die locatie, dan is dat vooralsnog geen ramp. Je kaarten doen namelijk óók dingen, en kunnen je precies dát zetje geven om ergens anders wél te winnen.
Ik ben zo hype voor dit spel. De artwork is prachtig, de asymmetrische facties klinken superinteressant, de gameplay lijkt een fascinerende combo van een trick-taking spel en iets als Air, Land and Sea, en er is een beduidend politiek subspel gaande waar het water me van in de mond gaat staan. Ik hou erg van spellen (en boeken, overigens) die een kritische kijk nemen naar wat macht nou precies is, en de verschillende hoeken die komen kijken bij het grijpen van macht. De vier facties in dit spel lijken elk ook eigen motieven te hebben, wat waarschijnlijk ook gaat betekenen dat ze het liefst willen interacteren met verschillende hoeken van het bord. Ik ben heel, HEEL erg benieuwd naar wat dit spel allemaal gaat doen. Het feit dat ze samen hebben gewerkt met Cole Wehrle (ondanks dat ze een nieuwe studio zijn) en Ricky Royal (een ontwerper die zich specialiseert in fantastische solo modules voor ingewikkelde spellen) is ook veelbelovend.
Ik ga ook een bekentenis doen – een groot deel van mijn enthousiasme voor dit spel komt toch voort uit hoe mooi het is. Je kan je dan ook wel indenken hoe ruig de review gaat zijn als blijkt dat het spel enkel mooi is, maar niet leuk om te spelen. Ik kan je nu al verklappen dat ik dan geen spaander heel ga laten van dit spel.
Artikel gaat verder na de afbeelding >
Foto: Ion Games Design, CMON Games, Eerie Idol Games, Wehrlegig Games, Arkus Games
Conclusie
Dat zijn bij elkaar toch weer een goede dertig spellen om naar uit te kijken! Houd onze website dit jaar weer goed in de gaten, aangezien we druk bezig zijn om onze ervaringen en meningen weer jullie kant op te schrijven dit kalenderjaar. Naar welke spellen kijk jij uit, en wat vind je van de spellen die wij hebben uitgekozen? Laat het ons vooral weten in de comments!
Het spel waar ik dit jaar naar uitkeek was Landmarks van Floodgate Games. Deze uitgever heeft al veel goede spellen op de markt gebracht zoals Kites (ook van 999 Games). Landmarks is een woordenassociatie-spel, wat het soort party games zijn die ik leuk vind. Zelf ben ik minder van die ‘gek doen party games’. In het spel worden hints met één woord gegeven om als team bij de schatten te komen van het eiland. Nu lijkt Landmarks heel erg op Codenames, maar dan speel je op een landkaart. Maakt dat het spel leuker of blijven we bij de klassieker Codenames?
Hoe speelt Landmarks?
Je kan Landmarks op twee manieren spelen. Je kan het spel coöperatief spelen waarbij één iemand de expeditieleider is en de anderen interpreteren de hints of je kan twee teams tegen elkaar laten spelen met ieder team een expeditieleider.
Wanneer je coöperatief speelt, krijgt de expeditieleider een kaartje. Op dat kaartje staan op verschillende plekken de schatten, het water, de vloeken en de valkuilen. Door middel van woorden probeert de expeditieleider het team (de rest van de spelers) naar de schatten te leiden en vervolgens de uitgang. Zodra de leider een woord heeft opgeschreven op een tegel, gaan het team in discussie en leggen deze tegel op de juiste plek. Een voorbeeld is dat de leider “Maïs” opschrijft en het team legt de tegel tussen “Schelp” en “Taco”, zoals je hieronder ziet.
Tekst loopt door onder de afbeelding >
Een voorbeeld waarbij Maïs heel goed past tussen Taco en Schelp
De expeditieleider kijkt op zijn kaartje welk icoontje er staat. Zodra je genoeg schatten hebt gesprokkeld wil je zo snel mogelijk van het eiland af en win je het spel door de uitgang te vinden. Maar loop je te veel vloeken tegen het lijf, dan verlies je het spel. Een andere manier om het spel te verliezen is als het water op is. De tegels die het team neerlegt kunnen opraken, als je niet op tijd een waterplek vindt. De expeditieleider heeft dan geen tegels meer en kan je dus ook niet meer leiden naar de uitgang van het eiland.
Hoe speelt Landmarks in teams?
Dan heb je nog mijn favoriete versie: team tegen team. De expeditieleiders krijgen beiden de kaart te zien. Wie als eerste 4 schatten vindt, wint het spel. Maar ook hier kan je vloeken pakken, zodra je er teveel pakt, wint de tegenstander. Je speelt om de beurt de tegels op de kaart, hierdoor kunnen de hints van jouw team de tegenstander helpen. Het gaat dan allemaal om timing en de vraag of jouw teamgenoten je begrijpen.
Competitief vs coöperatief
Hoewel ik het spel gekocht heb om zijn coöperatieve variant, heb ik de voorkeur voor de team tegen team variant. Het spel voelt veel sneller, doordat je kan nadenken over je volgende hint wanneer je tegenstander aan de beurt is. Terwijl je bij de coöperatieve variant veel vaker moet wachten op de expeditieleider en het soms veel lastiger is om goede en vernieuwende hints te geven. Je blijft dan teveel in dezelfde hoek denken.
Daarmee wil ik niet zeggen dat coöperatief slecht is. Het is uitstekend met twee, drie of vier spelers. Vanaf vier spelers begint alleen de competitieve variant leuker te worden. In de praktijk kan je het spel spelen met hele grote groepen. Waarbij ik heb gemerkt dat met teveel spelers het lang duurt voordat er een beslissing gemaakt wordt. Tien mensen is daarin wel het maximale spelersaantal.
Tekst loopt door onder de afbeelding >
Het team struint over het eiland
Landmarks of toch Codenames?
Speel ik Landmarks liever dan Codenames? Voor mij is dat een duidelijke ja, omdat ik het eiland doorzoeken een leuker element vind. Echter het probleem dat Codenames heeft, waarbij het wachten op een hint lang kan duren, zal niet opgelost worden met Landmarks.
Codenames heeft ook een ander probleem. Dat zijn dat de kaartjes voor het ene team soms makkelijker te combineren zijn met elkaar dan voor het andere team. Met Landmarks heb je dat een stuk minder. Je speelt namelijk op dezelfde kaart met dezelfde woorden en er zijn ook schatten die voor beide teams te pakken zijn. Die kunnen gepakt worden als je op het juiste moment de goede hint bedenkt. Af en toe zal je hebben dat de schatten van het ene team voordeliger liggen dan voor het andere team. Bijvoorbeeld omdat er veel vloeken bij het andere team liggen. Dat kan nog steeds oneerlijk voelen, maar dan speel je toch een nieuw spelletje.
Nu kan je Landmarks ook coöperatief spelen. Dit is niet het geval bij Codenames, tenzij je de tweespeler versie Codenames: Duet hebt. Allemaal redenen waarom ik Landmarks als betere kies. Ondanks dat er één nadeel bij Landmarks zit: Elke keer als er een hint geplaatst wordt, zijn er twee of drie plekken die grenzen aan één eerder gelegd woord. Hoe ga je met één woord duidelijk maken dat één van die drie plekken bedoeld wordt? In de meeste gevallen is dit puur geluk. Soms kan je nuances aanbrengen, maar hoe weet het team dat je het zo bedoeld hebt. Je mag tenslotte niet communiceren.
Mijn beoordeling
Review inladen…
Gameplay: De twist van Landmarks om met woorden over het eiland te verplaatsen werkt goed. Er zijn veel leuke beslissingen als expeditieleider. Ook om de hints te interpreteren is leuk en voelt niet als vanzelfsprekend. Hierdoor is het ook bevredigend als je de hints goed interpreteert.
Speelbaarheid: Het wachten tot er een nieuwe hint gegeven wordt, kan lang duren. Daarom helpt het als iemand snelle associaties maakt. Aan de andere kant is dit een partyspel, dus praat gezellig met elkaar tijdens het wachten.
Kwaliteit: De tegels zijn kleine whiteboards die goed werken. Je krijgt ook een katoenen kaart, waardoor de tegels niet van de kaart afglijden. Die is ook dubbelzijdig, waarbij de meer gedetailleerde zijde wel moeilijker af te lezen is voor de expeditieleiders.
Duurzaamheid: Er zitten heel veel verschillende opdrachtenkaartjes in het spel. Je zou het spel bijna oneindig kunnen spelen. Je zou ook de startwoorden kunnen veranderen, waardoor ieder opdrachtenkaartje ook nog eens opnieuw te spelen is.
Prijs/kwaliteit: 25 euro is een schappelijke prijs. Je krijgt er veel speeluren voor terug en je kan het spel op twee manieren spelen, coöperatief en competitief . Voor het segment partyspellen voelt het wel aan de dure kant.
Landmarks raakt precies de spot die ik zoek in een partyspel en maakt daarmee mijn verwachtingen meer dan waar. Het is leuk om over het eiland te struinen en de juiste woorden te bedenken om je teamgenoten naar de juiste plekken te brengen. Er zit wel een nadeel in de soms lange wachttijden, wat spellen als Codenames ook als probleem hebben. Hopelijk komt er ook een Nederlandse vertaling, waardoor Landmarks net zo populair kan worden.
Tekst loopt door onder de afbeelding >
Christiaan denkt heel hard na over zijn volgende hint!
Wat ik verder nog kwijt wil
Nu is Landmarks alleen in het Engels te krijgen. Maar laat je dat niet weerhouden van het kopen ervan. Je kan heel simpel de startwoorden vertalen en het spel in je geliefde moedertaal verder spelen. Ook hoef je als expeditieleider het spel nauwelijks uit te leggen, je teamgenoten hoeven toch alleen maar de tegels neer te leggen, waar jij ze naartoe brengt.
Wat vind jij?
Partyspellen waarbij je aan het denken wordt gezet, vind ik het leukst. Maar wat voor type partyspellen vind jij leuk en wat maken die partyspellen leuk?
Wij mochten mee naar de uitreiking van de Nederlandse spellenprijs. En daarom nemen wij jou mee in hoe zo’n dag verloopt en welke spellen de beste Nederlandse spellen van 2024 genoemd mogen worden.
Uitnodiging
Allereerst werden we uitgenodigd voor de Nederlandse spellenprijs in het Oude Ambachten en Speelgoed Museum in Terschuur. Een superleuke en bijpassende locatie om bekend te maken welke spellen het beste Nederlandse spel van het jaar worden. Tijdens de inloop kan je al gezellig met elkaar over de spellenhobby hebben. Zo hebben wij al een praatje gemaakt met Rick van Bordspelwereld, Erwin Broens van Bordspeler en Ruud Nederpelt van Amsterdam Board Game Design.
Tekst gaat door onder de afbeelding >
Rick van Bordspelwereld met Christiaan | Foto: Isabel
De inloop
Maar dan begint het! Eerst wordt een korte introductie geleverd over waar de spellen aan moeten voldoen. Belangrijkste criteria is dat het spel in het Nederlands is uitgebracht en in de periode van juli het voorgaande jaar tot en met eind juni het huidige jaar. Daaruit wordt er door de elfkoppige jury een selectie gemaakt, deze spellen heten ook wel de genomineerde spellen. Dit zijn 3 spellen per categorie en voor alle genomineerde spellen zijn de uitgevers aanwezig bij deze uitreiking.
Familiespel van het jaar: Sky Team
Eerst wordt er begonnen met het beste familiespel. Dit zijn spellen die makkelijk te leren zijn en ook interessant voor de gehele familie. Genomineerd zijn Sea Salt and Paper, Sky Team en Trekking Through History. Allemaal stuk voor stuk toppers, maar net zoals de Spiel des Jahres wist ook hier Sky Team van 999 Games de winst te pakken. Dit is ook meer in de trend van de laatste jaren van coöperatieve en tweespelerspellen. Ook wij op Bordspellencafe zijn hier groot fan van.
Tekst gaat door onder de afbeelding >
De genomineerde Familiespellen | Foto: Isabel
Kennersspel van het jaar: Forest Shuffle
Daarna gaan we door naar de Kennersprijs. Dit zijn spellen die iets meer body hebben. Deze spellen zijn wat lastiger onder de knie te krijgen. De genomineerde spellen zijn Cat in de Box, Forest Shuffle en Het Witte Kasteel. Hier is Forest Shuffle van Lookout games in de prijzen gevallen. Ook over Forest Shuffle en Het Witte Kasteel hebben we over geschreven.
Tekst gaat door onder de afbeelding >
De genomineerde Kennersspellen | Foto: Isabel
Expertspel van het jaar: Sabika
De laatste prijs gaat naar het beste expertspel. Expertspellen zijn spellen die veel plan- en denkvermogen vragen van de spelers. Genomineerd voor deze categorie zijn Ratten van Wistar, Spirit Island en Sabika. De laatstgenoemde, Sabika van Keep Explorer Games, heeft deze prijs weten te pakken.
Tekst gaat door onder de afbeelding >
De genomineerde Expertspellen | Foto: Isabel
Afsluiting
De presentatrice Eefke Boelhouwers heeft deze uitreiking in goede banen weten te leiden. Na afloop was er genoeg tijd om de winnaars te feliciteren en het gesprek aan te gaan met diverse uitgevers. Volgend jaar is het jubileumjaar, want de Nederlandse Spellenprijs bestaat dan 25 jaar!
Wat vind jij?
Alle spellen die dit jaar gewonnen hebben, zijn allemaal toppers. Maar wat vind jij? Welk spel had jij het liefst als winnaar gezien?
Dit jaar heeft Sky team de Spiel des Jahres gewonnen. Cascadia heeft diezelfde prijs ook gewonnen in 2022. Een Spiel des Jahres winnen is echt wel iets groots en wordt door menig spelfanaat als belangrijk gezien. Waarom heeft Cascadia zo’n prestigieuze prijs als de Spiel des Jahres gewonnen?
Tekst gaat door onder de afbeelding >
Hoeveel tegels moeten eruit in dit spel? | Foto: Isabel
Hoe speel je Cascadia?
In Cascadia creëer je een landschap vol met bossen, bergen, prairies, moerassen en rivieren. In die leefgebieden plaats je dieren. Elke beurt pak je een tegel en een dierenfiche, eerst leg je de tegel aan jouw gebied en daarna het dier op één van je tegels voor je. Wie de grootste gebieden creëert en wie de dieren op de juiste plekken plaatst, zal de meeste punten scoren en het spel winnen.
De dieren zullen elk spel weer op een andere manier punten scoren, maar ze hebben allemaal een bepaald thema. Zo willen de zalmen in een keten van elkaar zwemmen, de beren in kleine groepen en de vossen omringd worden met veel verschillende dieren. Buizerds willen allemaal alleen vliegen, maar elkaar van veraf in het zicht hebben en wapiti’s willen in een formatie staan.
Tekst gaat door onder de afbeelding >
De dieren in Cascadia | Foto: Isabel
Uitdagende puzzel
Die dieren op de juiste plek krijgen is een leuke puzzel, want op iedere tegel staan dieren gedrukt en dat zijn de enige dieren die op de tegel mogen. Dit zorgt ervoor dat je voor de dieren de tegels ook op de juiste plek moet leggen. Echter leg je de tegels niet alleen op de juiste plek voor de dieren, maar ook om de leefgebieden zo groot mogelijk te maken. Je grootste gebied van tegels over ieder leefgebied scoort punten.
Het is moeilijk om elke tegel op de perfecte plek te leggen en soms moet je kiezen tussen de dieren of de leefgebieden. Elke tegel mag je overal neerleggen en dat maakt deze puzzel voor iedereen toegankelijk. Kan de keten zalmen niet verder groeien, dan ga je toch gewoon verder met de beren.
Tekst gaat door onder de afbeelding >
Bijna eindresultaat | Foto: Isabel
Wat is zo bijzonder aan Cascadia?
De ene groep zal dit als een lekker weglegspel spelen en de ander maakt er een heel efficiënte puzzel van. Zoveel spellen doen dit, maar ook zo veel spellen zijn net niet interessant genoeg of maken het te ingewikkeld. Cascadia is een ideale combinatie van een leuk thema met een goed uitgewerkt spelmechanisme. Spiel des jahres winnaars zijn vaak de perfecte ‘normale’ spellen, wat een gemiddelde speler of familie leuk vindt. En zo ken ik ook weinig mensen die nee zeggen als ik Cascadia voorstel. Ik kan mij dus wel bedenken waarom ze deze prestigieuze prijs gewonnen heeft.
Wat vind ik ervan?
Cascadia speel ik altijd met plezier. De puzzel en de keuzes zijn uitdagend en leuk. Ik kan dit met iedereen spelen en doe dit ook graag. Wat je doet voelt logisch, waardoor de uitleg van het spel snel en kort is. En toch vind ik het moeilijk om overweldigend enthousiast over Cascadia te zijn. Dat is een gek verschijnsel voor een spel die ik waarschijnlijk of misschien 30 keer gespeeld heb en dat maar niet verveelt. Maar doordat het zo solide is, zitten er ook niet echt gouden randjes aan het spel.
Het minpuntje voor mij is wel de spelersinteractie. Je hebt weinig invloed op de ander, de invloed die je hebt is meestal op geluk of door het gewoonweg beter te doen dan je tegenspelers. De interactie is precies wat Yorom en ik in Harmonies missen en toch zal ik Cascadia eerder aanbevelen dan Harmonies. Puur omdat als er negatieve interactie ontstaat (je tegenspeler pakt per ongeluk een tegel voor je neus), je in Cascadia een nieuwe mogelijkheid krijgt om op andere manieren punten te sprokkelen.
Tekst gaat door onder de afbeelding >
Punten tellen! | Foto: Isabel
Review inladen…
Mijn beoordeling
Gameplay: Een goed spel met leuke puzzelelementen en keuzes. Elk spel is weer anders door de verschillende varianten van de dieren. Echter doet het niet iets extra, wat voor nieuwe spelers zeker een pluspunt is, maar voor veelspelers niet lang interessant blijft.
Speelbaarheid: Er zijn niet te veel keuzes en je kan deels van tevoren plannen hoe jouw beurt eruit ziet. De stappen per beurt zijn ook niet veel en dit alles maakt dat het spel een snel verloop heeft.
Vormgeving: Je legt een mooi natuurgebied op tafel en er is veel gelet op gebruiksvriendelijkheid. De artwork spreekt mij persoonlijk iets minder aan en doet net wat onder voor alle mooie spellen die nu op de markt verschijnen.
Duurzaamheid: Door de verschillende dierkaarten zijn er meerdere manieren om punten te scoren. De beschikbaarheid van de dieren en tegels zorgen ervoor dat je elk spel iets anders doet.
Interactie: Het wegpakken van de tegels en dierenfiches gebeurt op een regelmatige basis. Dit is vaak een negatieve interactie, maar je ziet dit wel aankomen als je kijkt naar andermans speelveld. Daarnaast is het een gevecht om wie de grootste leefgebieden heeft.
Wat ik nog kwijt wil
De interactie is voor mij het grootste minpuntje, maar daar stoor ik me niet zo erg aan bij Cascadia. Zou je toch iets meer interactie willen, dan kan je gaan voor de uitbreiding Cascadia: Landmarks. Elk soort leefgebied krijgt een bijpassend figuurtje die je op een gebied kan leggen als het gebied 7 of meer tegels groot is. Daarbij pak je een kaart en kan je meer punten scoren. Maar wees snel, want anders pakt je tegenspeler dat kaartje.
Tekst gaat door onder de afbeelding >
Uitbreiding Cascadia Landmarks | Foto: Isabel
Wat vind jij?
Cascadia speel ik het liefst met beginnende spelers, daarom wordt het ook wel een gateway game genoemd, de figuurlijke ‘poort’ naar de spellenwereld. Welke spellen speel jij het liefst met beginnende spelers?
Wij bakken onze koekjes het liefst zelf. Sommige koekjes zijn hard nodig, en andere helpen ons om wat inzicht te krijgen in wie onze website bezoekt. Geen zorgen, we houden jouw gegevens veilig binnen onze eigen digitale keuken. We hebben alle data geanonimiseerd, zodat zelfs wij niet kunnen zien wie jij bent. We verkopen jouw info niet aan adverteerders en blijven 100% GDPR-compliant – dat is net zo belangrijk voor ons als een perfect gebakken koekje. Help je ons een handje door ze te accepteren? Smullen maar! 🍪
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
