Zoals wel vaker gebeurt met verzamelingen, heb ik over de jaren heen meerdere bizarre bordspellen vergaard. Sommige hebben bizarre onderdelen, bij anderen moet je bizarre dingen doen, en soms is zelfs de naam al genoeg. Wat de aanleiding ook moge zijn, dit zijn de vijf meest bizarre bordspellen in mijn verzameling!

De eervolle, bizarre vermeldingen

Sommige van mijn spellen zijn wel apart, maar niet écht vreemd genoeg om op deze lijst te zetten. Ze krijgen wel opgetrokken wenkbrauwen, maar zijn niet zó raar dat ik ze uit de kast pak om aan een vreemde te laten zien.

• Crash Octopus (van itten): een spel waarbij je met een vlaggetje schatten naar je boot moet schieten, in de hoop dat mensen ze er niet allemaal weer af keilen door een dobbelsteen van een octopus af te laten stuiteren. Heerlijke pitch, maar het is eigenlijk gewoon Flick ‘Em Up met een beter jasje.
• Kingdom Legacy (van FryxGames): een legacy game waar je je kaarten in de loop van het spel op zeven verschillende manieren gaat moeten roteren. Mechanisch zat het heel goed in elkaar, maar ik vond het bizar hoe slecht de AI art in dit spel was verborgen. Maar goed, niet bizar genoeg om hieronder te bespreken.
• Stationfall (van Ion Game Design): ik heb dit spel nu al twee of drie keer besproken, dus het choquerende is er wel wat vanaf. Het spel is gewoon zo groots en uitbundig in zijn schaal! Maar goed, of dat nou écht bizar is?
• A Game About Wee Whimsical Creatures and Trying to Identify Them After Someone Makes Noise (van Stuff by Bez): ja, dat is de hele titel. Klopt, het word in een plastic zakje verkocht. Dit was één van mijn schatten toen ik de eerste keer naar Spiel ging, en sindsdien ben ik een verzamelaar van Bez spellen geworden. Ook hier zit het bizarre vooral in de naam, aangezien het spel zelf ‘gewoon’ een betere versie van Dixit is.

Nu we die gehad hebben, kunnen we een kijkje nemen naar de écht bizarre spellen!

Artikel gaat verder na de afbeelding >

1. Art Collector (van 999 Games)

Waarom is dit bizar: dit spel wordt alleen in het Kröller-Möller museum verkocht.

Uitgever 999 games is, met recht, een van de bekendste uitgevers van Nederland. Ze hebben een enorme catalogus omdat ze overal spellen vandaan halen, maar ik was toch verbaasd toen ik Art Collector tegenkwam. Ondanks dat het niet zo’n moeilijk spel is (beetje vergelijkbaar met Ticket to Ride), kan je dit spel maar op één plek kopen – het Kröller-Möller museum. Tijdens het spelen probeer je sets met verschillende kunstwerken te maken (die ook allemaal in de collectie van het museum zitten!) door setjes valuta te spelen. Veel leuker dan ik had verwacht, en dus ook dubbel bizar dat je dit alleen in een museumwinkel kan kopen!

2. Cosmic Frog (van Devious Weasel Games)

Waarom is dit spel bizar: de artwork ziet eruit als een LSD koortsdroom, en je speelt een kilometers hoge kikker die planeten eet.

Jenna Felli van Devious Weasel Games staat altijd garant voor een bizar concept. Van kannibalistische stammen die elkaar opeten tot een vrouw die moet vechten tegen een geest die haar bezeten heeft, de thema’s zijn altijd uniek en evocatief. Cosmic Frog spant echter de kroon. Ik leg dit spel graag uit, aangezien ik dan mag vertellen over hoe je een reusachtige kikker speelt die andere kikkers naar de Negazone slaat en planeten opeet. Dit spel wordt misschien grotendeels gedragen door diens excellente artwork, maar dat is toch ook niet erg? Het oog wil ook wat; in dit geval dan een koortsdroom over reuzekikkers.

3. Two Rooms and a Boom (van Tuesday Knight Games)

Waarom is dit spel bizar: je hebt twee kamers nodig om dit spel te kunnen spelen.

Two Rooms and a Boom is een zeldzaamheid; dit spel wordt alleen maar beter naarmate je meer mensen hebt. De pitch is simpel; één speler is een bom, en een andere speler is de president. Is de bom aan het einde van het spel in dezelfde kamer als de president, dan wint het rode team. Zo niet, dan wint het blauwe team. Het ding wat dit spel bizar maakt, is het feit dat je twee kamers nodig hebt om het überhaupt te kunnen spelen. Als je staand Weerwolven al raar vond, stel je dan maar eens voor hoe het is om dat te doen terwijl je gijzelaars heen en weer ruilt tussen twee verschillende kamers. Dit is een spel wat ik in de kast heb staan om met mijn leerlingen te spelen. Die kans biedt zichzelf sowieso een keertje aan.

4. Politrickers (van Jupiters Club)

Waarom is dit spel bizar: het wordt verkocht in een DVD doosje en gebruikt de DVD als speelbord.

Japanse micro-uitgevers zijn altijd op zoek naar manieren om hun spellen zo goedkoop mogelijk te produceren. Uitgeverij Jupiters Club is erachter gekomen dat het heel goedkoop is om DVDs te laten produceren, en dus gebruiken ze voor al hun spellen DVD doosjes. De DVD wordt dan als speelbord gebruikt – die kregen ze er immers gratis bij. Ik heb zelden zo hard gelachen als toen ik het bizarre doosjes van Politrickers openmaakte, zag dat er een DVD in zat en dat alle meepjes en pionnen er gewoon los ingegooid waren. Dit spel ziet er ontzettend handgemaakt uit, op de beste manier. Voor de mensen die het microvezel doekje in Dieson Crusoe al bizar vonden, wacht maar tot je een lege DVD met een speelbord erop in de post hebt gekregen.

5. Yeti in the House (van itten)

Waarom is dit spel bizar: je moet een foto van een Yeti meeple maken die je ergens in huis verstopt hebt.

Yeti in the House, van uitgeverij itten, is ienie-mini. Het is ongeveer even groot als een luciferdoosje en heeft bijna geen onderdelen; slechts een houten berg, twee voetafdrukken en een houten Yeti meeple vormen alle onderdelen van dit spel. En toch hou ik ervan, aangezien het laat zien dat het niet om je onderdelen gaat – het gaat erom wat je ermee doet. Één speler zet de berg ergens in huis neer, en verstopt vervolgens de Yeti en de voetafdrukken. De andere spelers krijgen dan een foto opgestuurd van waar de Yeti staat, en moeten vervolgens proberen om de Yeti te vinden vanaf hun plek bij de berg. Vinden ze de Yeti, dan winnen ze het spel. Vinden ze een voetafdruk, dan wint de speler die de Yeti verstopt heeft. Doodsimpel, met iedereen te spelen, en ontzettend leuk omdat je de foto die je maakt op alle mogelijke manieren mag bewerken. Zo hou je dus ook een leuk reliekje over van je spel, iets wat niet zo vaak gebeurt.

Wat kunnen we hiervan meenemen?

Een goede gimmick werkt. Ik denk dat de meeste van deze spellen nauwelijks op zouden vallen als je alleen maar kijkt naar de mechanics, maar de uitgevers hebben slim bedacht dat een goede gimmick veel werk kan doen om een spel extra op te laten vallen. Ik hou daar eigenlijk wel van! Het laat zien dat mensen nog steeds creatief kunnen zijn, en nog steeds op zoek blijven gaan naar nieuwe manieren om op te vallen. Op een gegeven moment is ‘alleen’ mooi zijn gewoon niet meer genoeg. Dan maar opvallend zijn!

En nu jij

Wat is jouw meest bizarre bordspel, groot of klein? Helpt het hebben van een gimmick bij het kiezen van een spel, of knap je daar juist op af? Laat het me weten in de comments!